به سوی بهار

سلام

صبحتون خوش رنگ و خوش بو

چقدر خوبه کسی باشه که به آدم آرامش بده

وقتی صداش را میشنوی دلگرم بشی

به خودت بگی دنیا هنوز ارزش دویدن داره

هنوز زندگی میتونه زیبا باشه

قدر آدمهای اینچنینی را تو زندگیمون بدونیم

یادمون نره اونها هم آدم هستند، باید از ما محبت و دلگرمی دریافت کنند

باید آرامش بگیرند

سیبل مشکلات و دردها و غم های ما نیستند

حق نداریم دائما برنجونیمشون . حق نداریم دائم از غصه ها براشون بگیم. حق نداریم همیشه طلبکارشون باشیم

قدرشون را بدونیم . گاه گاهی براشون گل بخریم

گاه گاهی وقتی میریم چند سی سی عطر برای خودمون بخریم ، یکی هم برای اونها جدا کنیم

هدیه های کوچولوی بی مناسبت میتونند کلی آدمها را خوشحال کنند

مراقب سنگ صبورهای زندگیمون باشیم

قدر داشته هامون را بدونیم

داشته هایی که گاهی اونقدر عادت میشن که یادمون میره چقدر مهم هستند

راحت راه میریم و نمیدونیم چه نعمت بزرگی هست

راحت نفس میکشیم

راحت لبخند میزنیم

چهره زیبایی داریم

اندام مناسبی داریم

دستها و شانه های سالم داریم

صورت زیبایی که خداوند نقاشی کرده

اندیشه ای که میشه بهش افتخار کرد

انگشتهایی که جادو میکنند

قلبی که جای یه عالمه مهربونی هست

پس قدر داشته هامون را بدونیم و برای چیزهایی که دلمون میخواد داشته باشیم تلاش کنیم

تلاش برای بدست آوردن چیزهایی که میخوایم یکی از شیرین ترین کارهاست

و بعدش اینکه خودمون را دوست داشته باشیم

کسی که بلد باشه خودش را دوست داشته باشه ، میتونه دیگران را هم دوست داشته باشه

میتونه مهربونی کنه

میتونه فداکاری کنه

میتونه آرامش داشته باشه

میتونه زندگی را ساده تر بگیره

ماها در نهایت تنهاییم و باید یاد بگیریم اول خودمون را دوست داشته باشیم و به خودمون احترام بزاریم

تیلوتیلو امروز مامان بزرگ نشده.

تیلوتیلو یهو دلش خواسته هرچی تو دلش هست با شماها در میون بزاره

گاهی غصه م میشه از آدمهایی که اول صبح شکل طلبکار وارد دفتر میشن و با اخم حرف میزنن. نه برای خودم

برای خودشون

برای خودشون که وقتی میتونن لبخند بزنند، خودشون را آزار میدن و با اخم حرف میزنند

گاهی ناراحت میشم از دیدن آدمهایی که همش یکسره در حال غرغر کردن هستند

سعی میکنم صداشون را نشنوم و یه چیز خوب و انرژی بخش بهشون بگم

ولی اونها اکثرا گوشهاشون را به دنیا بستند و نشانه ها را دریافت نمیکنند

فقط دهنشون بازه و یکسره درونیات خاکستریشون را بیرون میریزند

اما من سعی میکنم نشونه ها را ببینم

سعی میکنم دور و برم را نگاه کنم و ببینم کدوم گوشه ی دنیا خدا برام پیغام گذاشته

در درون من پیامبری هست که باید معجزه کنه

برای این معجزه نیاز به نشانه ها دارم

نیاز به پیغامهای خدا دارم

پس برای دریافت پیغام پروردگار . برای دریافت وحی باید خوش اخلاق و خوش رو باشم

باید لبخند بزنم

باید گوشهام را باز کنم و دهنم را گاهی ببندم

گاهی فقط گوش شنوا باشم

نگاه کنم

ببخشید که اینقدر در هم نوشتم

امروز از صبح احساساتم قلمبه شده

پ ن: جناب آقای اردیبهشتی . میدونی که من رمز ندارم . تو روز هم یکی دوبار سر میزنم . اما به هیچ پستی نمیرسم؟

خب یه چاره ای بیندیش